Rampa, 24 Kasım 2011 – 7 Ocak 2012 tarihleri arasında Leyla Gediz'in Gelecek Program isimli sergisine ev sahipliği yapıyor.

 

Gelecek Program, Gediz'in birçoğu seri olarak tasarlanmış ve deneysel bir üretim sürecine dayalı son dönem işlerinden oluşuyor.

Bağlanma ve hatırlama süreçlerinin getirdiği psikolojik, sosyal ve gelişime dair soruları kavramsal bir tavırla çalışan sanatçı sergiyi; mutlu aile hayatının imkansız temsili üzerinden kodluyor.

Kutlama kültürünün dayattığı tüketim baskısı ile evlilik kurumunun toplumsal kurgusunda var olan gelecek kaygısı arasında şekillenen bu son dönem resimler, Gediz'in kuşaksal bir kırılma yaşadığı kişisel dönüşümünün izlerini taşıyor. 

 

İlk kez bu kadar kavramsal bir bütünlük dahilinde resim serileri üreten ve varyasyon tekniğine odaklanan Leyla Gediz, soyutlamanın doğasından kaynaklı farklı resimsel değerlerle birbirine paralel hikayeler kurguluyor.

"Gelecek Program" adlı seri, düğün ve konser organizasyonlarında İstanbul semalarında patlayan havai fişek gösterilerini soyutlayarak, kutlamanın fizikselliğine ve -hafızada bıraktığı his olarak- gösterinin uçuculuğuna işaret ediyor.


Ailesiyle geçirdiği zamanları bir tür etüde dönüştürdüğü "Loş Bahçe" serisi ise ışığın sürekli dönüştüğü bir bahçede geçen zamanlarda ortaya çıkmış. Bahçenin tekinsiz köşelerinin, ağaçların, yaprakların merkezde olduğu bu resimler, karanlık ve aydınlık dengesiyle ortak hayatlarda konuşulmayan, saklanan, bastırılan sırları simgeliyor. 

 

Gelecek Program sergisinin hazırlık sürecinde kendi sosyal haritasını da sorgulayan Gediz, "Görüştük / Görüşemedik" adlı desenlerinde günlük iletişim dilinin beyaz yalanlarını, buluşmalara engel olarak gösterilen manileri ve gelecek zamanlar için verilen sözleri tipografik imajlar olarak kullanmış.


Bir başka seri içinse performatif bir çalışma zemini kuran sanatçı, ara ara görüşemediği arkadaşlarını stüdyosuna davet ederek portrelerini çalışmış. "Atlantis 2000" (2001) ya da "Portre" (2002) gibi önceki çalışmalarında portre geleneğine getirdiği güncel yaklaşımlarla bilinen Gediz, bu kez model olarak konumladığı bu genç kadınlarla arasındaki refleksif ilişkiyi, ucu açık bir araştırma sürecinin ilk aşaması olarak konumluyor. Proje modelden çalışmanın doğasına uygun olarak, sürecin sanatçı-özne ile içerik