24 Aralık 2009 - 16 Ocak 2010 tarihleri arasında Ali Taptık’ın ‘Şaşılacak Bir Şey Yok’ başlıklı, Türkiye’deki ikinci kişisel sergisine ev sahipliği yapıyor.

Her gün karşılaştığımız sıradan, küçük şeyler, bireyin yeri ve “şimdi ve burada” düşüncesi üzerinden özgün dilini yaratan Ali Taptık, ‘Kaza ve Kader’ serisinde anlattığı hikayelere ‘Şaşılacak Bir Şey Yok’ ile yenilerini ekliyor. Taptık, binalara, yapılara ve ‘şey’lere bir insana yaklaşır gibi yaklaşır. Onlarla ruh halleri üzerinden ilişkiye geçer.

Fotoğraflarında duygusal bir eleman olarak göze çarpan her ‘şey’, adeta yok olmuş sesini yükseltir ve bir kelime ortaya çıkarır. Kelimeler, anlatıya dönüşüp seriye gerçek adını verir. Kaynağı kişisel olsa da bütününde herkesi ilgilendiren bu içerikle sanatçı, yaklaşımını edebiyata daha yakın kılar. ‘Şaşılacak Bir Şey Yok’ serisi, her yerde karşımı

za çıkan, sosyal, politik veya ekonomik olaylara eklemlenen kriz kelimesiyle başlamış.

Bu kadar çok telaffuz ediliyor olmasının bizde bir dönüşümün kıyısındaymışız hissini yarattığı ‘kriz gerçeği’, Taptık’ın fotoğraflarında, aslında değişen bir şeyin olmadığı düşüncesine doğru evriliyor. Fotoğraf eleştirmeni Laurence Cornet, bu değişmezliği şu sözlerle anlatıyor: “Kazık gibi, pıhtılaşmış, sabit, kökleşmiş, donmuş… İster insan, ister bina olsun, failleri en az dünya kadar değişimsizler.

Bir perdenin, kepengin, yapı iskelesinin, bir tişörtün ya da siyah saçın ardına gizlenmiş haldeki karakterler ve mimari, bu mecazi örtünün ağırlığını sineye çekiyorlar.” Taptık, önümüzdeki süreçte ‘Şaşılacak Bir Şey Yok’ serisine ekleyeceği yine İstanbul’da geçen yeni hikayelerle ‘şimdi’nin portrelerinden bir külliyat yaratmaya devam ediyor olacak.