ARTER'de düzenlenen sergiler sıralamasındaki yerini ismine taşıyan ''İkinci Sergi'', koleksiyondan bağımsız oluşu ve yeni üretimlerle gerçekleştirilmiş olması nedeniyle, bu kurumsal mekânda bundan sonra izlenecek programı temsil eden ilk sergi.

Serginin adındaki sayısal referans, bir sanat kurumunun sanatsal etkinlik programı içindeki ardışıklığı, ve sayma eylemindeki devamlılıkta olduğu gibi, kurumsal bir sürekliliği hatırlatmak istiyor. Ayrıca sanat kurumlarının başarı ölçütünün genellikle üretilen içerikten ziyade sayısal değerlerle eşlenişine ve rakamsal değerlerin kurumlar açısından taşıdığı birincil öneme de ironik bir gönderme yapıyor.

''İkinci Sergi'', Türkiye'de çağdaş sanat alanının hızlı bir ivmeyle hareketlenmesine karşın, sanat üretiminin desteklenmesine yönelik acil gereksinime henüz yeterli ve sürdürülebilir bir yanıt verilememiş olmasından hareketle yeni üretimleri teşvik etmeye odaklanıyor.

Bu yeni üretimlerin ortak bağlamını ise, 2000'li yıllarda Türkiye'nin içinden geçmekte olduğu ve sanat kurumlarında da gözlemlenen yeniden yapılanma ve dönüşüm süreçleri dikkate alınarak, merkezinde sanatın bulunduğu bir çerçeve içinden kurum ve kurumsallaşma kavramları oluşturuyor. ''İkinci Sergi'', 'kurum' kavramına geniş bir perspektifle, sanatın içinden yeniden bakmayı öneriyor, ve katılımcı sanatçıların ürettiği yeni işler yoluyla, sanat kurumu, sanatçı, sanat eseri ve izleyici arasındaki gerilim ve dinamikleri farklı bakış açılarından görünür kılmaya çalışıyor.