Pınar Yılmaz

"Hane"

4 Mayıs - 5 haziran 2023

Summart Sanat Merkezi

Summart Sanat Merkezi sanatçı Pınar Yılmaz'ın ev imgesinden yola çıkarak ürettiği heykellerinin yer aldığı 'Hane' adlı kişisel sergisini sanatseverlerle buluşturuyor.

''Hepimizin Hane’si''

Latin dillerinde ve Türkçede kullanıldığı biçimiyle ev sözcüğü hemen hemen aynı anlamları içerir. Çevirmek, sahip olmak, hane halkına ait vb. gibi çoğaltabileceğimiz bağlamları olan ev kelimesinin ister domus, isterse heim ya da hoom, heem olsun bilincimizdeki arketipi evrenseldir. Ev imgesi kültürel, toplumsal ya da coğrafi nedenlerle çeşitlilik gösterse de simgesel imgesi neredeyse aynıdır: Dikdörtgen, üçgen, kare gibi temel geometrik formları, kırmızı, sarı, mavi gibi ana renkleri içerir. Kırmızı çatısı ve içinde yaşayanların varlığını kanıtlarcasına tüten bacası barınma, ait olma, sahip olma, tanımlanma, bellek, koruma gibi soyut kavramları düşünmemizi sağlar. Grimm Kardeşler tarafından uyarlanan - kökeni çok daha eski Alman folklorundan izler taşıyan- Hansel ve Gretel’in şekerden evin cazibesine kapılmalarının ardında, sığınma ve ait olma duygularını kaşıması gözden kaçırılmamalıdır. Ünlü psikanalist Jung’un kolektif bilinçdışımızı oluşturan öğeler olarak tanımladığı arketip kavramı, ev’in katmanlarını, kavramın arketipsel anlamını çözümlemeye çalışırken kimi ipuçları da sunar. İngiliz kaynaklı Üç Küçük Domuzcuk masalı da ev arketipini kullanarak, kendiliği inşa etmek metaforunu ev üzerinden anlatır örneğin.

Kimi temel kavramların ya da insan doğasının ortak kökenleri sanat yapıtını çözümlerken de bize eşlik edebilir. Pınar Yılmaz’ın uzun zamandır üzerinde çalıştığı Haneler serisi yukarıda kısacık değindiğimiz meseleler üzerine ilerler. Belirli bir alanı, mekânı çevreleyerek tanımlı bir bütün oluşturan sanatçı, aslında temel şekiller ve renkler kullanarak strüktürler/heykeller oluşturur. Çizginin en yalın formuyla, zihinde çok karmaşık göndermeleri olan hane, ev gibi kavramlar üzerine düşünmemizi ister. Pınar Yılmaz’ın hane’leri, özel alanın sınırları, aile içi mahremiyet gibi pek çok konu üzerinden ilerler. Kare, dikdörtgen, üçgen gibi formlarla mekân kurgusu yaratır, kullandığı endüstriyel malzemeyle hane’nin varyasyonlarını oluşturur. Bu varyasyonlar, pencere, kapı ayrıntılarının soyutlamaları olabileceği gibi, rastlantısal noktalara giden, belli noktalarda birbirini kesen, birleşen, kendine has soyut bir kompozisyona ulaşan ‘mekanın heykelleri’ de aynı zamanda… Pınar Yılmaz’ın Haneler serisi ister duvar üzerine isterse mekânın ortasına konumlansın, karşı karşıya geldiği izleyicinin zihnindeki simgesel bir imgenin varyasyonları olarak konuşur ve binbir farklı hikayeyi çağırır.

Esra Aliçavuşoğlu