Selma Gürbüz’ün “Karnavalesk” başlıklı üçüncü kişisel sergisi Rampa’da izleyici ile buluşuyor. Çağdaşları arasında üslup ve içerik açısından son derece farklı bir yere sahip olan Gürbüz, yeni sergisinde alışık olduğumuz kendine özgü estetik dilini yetkinleştirirken, eserlerinde daha önce görmediğimiz üç boyutlu uygulamalar ve kinetik heykellerle farklı bir dünyanın kapılarını aralıyor.
Gürbüz’ün yapıtları karnaval’a özgü bir karakter de, sıklıkla tarihsel, düşlemsel ve mitolojik olana meylediyor. Tarihsel olarak Karnaval, birçok farklı kültürde, Şubat ayı sonunda ya da Mart başında düzenlenen, Mardi Gras ya da The Feast of Fools gibi ifadadelerle isimlendirilmiş bir kutlamaya karşılık gelir. Paskalya öncesindeki kırk günlük perhiz, kanaatkârlık ve oruç dönemine hazırlık olarak gerçekleştirilen neşe, esrime ve aşırılık şenliğinin adıdır Karnaval. Maskeler, tiyatro sahneleri ve performansların öne çıktığı kutlamalar, toplumsal olarak makbul olana, düzeni muhafaza eden unsurlara karşı coşkulu, bazen de tehditkâr bir kitlesel başkaldırıyı içinde barındırır. Dolayısıyla karnavalesk normlara yönelik toplu, ayinsi bir meydan okuyuşu, özgürlük arayışını beraberinde getirir. Savaş ve barış, yaşlı ve genç, zengin ve yoksul, geçmiş ve gelecek, cennet ve cehennem, kadın ve erkek biraraya gelir.
Gürbüz bu kişisel sergisinde stilize estetiğine bağlı kalırken diğer yanda da kullandığı figürlere ve karakterlere yeni bir öznellik katıyor. Bu figürler dile geliyor, kavga ediyor, dans ediyor ve bazıları, üç boyutlu resim çalışmalarında olduğu gibi, tuvalin dışına taşıyor. Resmedilen figürlerin tümü, ister tarihsel ister düşlemsel olsunlar, ister animist ister insan olsunlar, bir tür onur hissine, isyankâr bir canlılığa sahipler. Biraraya getirildiklerinde yapıtlar Karnavaleske karşılık gelen gölgeli, anarşik ve özgürleştirici ikilikleri yansıtıyorlar.
