Trash or Treasure ?
14 Mart - 1 Haziran 2015
Macar Kültür Merkezi
Çağdaş tasarımda, sanatta ve mimarlıkta kullanılan geri dönüşüm kavramları
Naylon poşette saklı olan imkanları bir düşünelim.
Sadece bir reklam yüzeyi mi, yoksa aynı zamanda bir taşıma aygıtı da mı?
Gerçek bir nesneye gösterdiğimiz ilgiyi bir poşete karşı göstermemiz mümkün olabilir
mi?
Naylon poşetle veya PET şişeleriyle ilgili herhangi bir hatıramız var mıdır?
Sanırım yok. Belki bir kaç iyi kaliteli malzemeden hazırlanan vintage poşetler
bulabiliriz – önceleri tek tek kişilikleri varken, hakiki varlıklar olarak varsayılıyorlardı.
O günlerde ambalajlama malzemelerinin geri dönüşümüne başlamıştık henüz.
Çocuklar çikolata kağıdı biriktirir, büyükanneler ise mevcut neylon poşetleri yıkayıp
temiz kalmalarını sağlarlardı.
Günümüzde bu nesneler tüketim anında çöpe dönüşmekteler.
Yüzü olmayan, hayatımızda yeri olmayan, geçmişi ve geleceği olmayan çöpe.
Çöple ilgili hatıralarımız yokken, ambalajlamaları birden fazla kullanmazken,
günden güne kendimizin, hayatı boyunca yarattığı miktarın bile farkında değiliz.
Gerçek anlamı olmayan nesnelerle çevrili olmak sıkıcıdır.
Şahsiyeti olmayan nesnelerin üretildiği bu çağda,
kendimiz de kimliksizliğe dönmekten korkarız.
Sanatta varlık konusu hala odakta olması, sanatçıların yokolmaktan korkmadıklarını
simgeleyen bir olgudur. Ancak madde ölümsüzdür.
Bu nedenle maddeden malzeme yaratırlar.
Atığa, çöpe kişilik ve kalite verirler.
Böylece tekrar hayata dönmelerini veya itibar ile vefat etmelerini sağlarlar.
Geri dönüşümcüler, kullandıkları malzeme ve metodlar farklı olabilir,
ancak hepsinin ortak bir noktası var:
Çöpten malzeme yaratabilmek,
değersize değer kazandırabilmek ve çöpte defifine bulabilmek için
vakitlerini ve yaratıcılıklarını adarlar.
kuratör: Füsun Ipek
Sanatçılar:
Balázs Antal, Kata Dobos, Gábor Kerekes, Rita Koralevics,
Endre Koronczi, Márton Nemes, Füsun Ipek, Réka Lőrincz
Niki Szedenics, Zsófia Szemző, Gyula Várnai, Waschmaschine Gruppe, 1000%
Müzik:Müzikotek
